چرا ایران شکر خود را ارزان می فروشد؟

چرا با وجود نیاز به شکر داخلی بازهم صادرات داریم؟ چرا ایران شکر تولید خود را ارزان می فروشد؟ چه کسانی از این مسئله سود میبرند؟
شکر ایرانی پاسخگوی نیاز تمام خانوار های ایرانی نیست، به همین دلیل نیاز به واردات شکر هنوز هم احساس می شود. اما با این حال ما جزو صادر کنندگان شکر به کشور های همسایه هستیم. ایران به کشور های ترکیه، عراق و افغانستان صادرات شکر دارد با اینکه خود شکر کافی برای تامین نیاز مردم ندارد. و همین موضوع یکی از دلایل گران تر شدن این کالای اساسی می باشد. زمانی که تولید شکر داخلی افزایش می یابد و قیمت شکر کاهش پیدا می کند، عده ای از سودجویان شکر داخلی را به دو برابر قیمت به کشور های همسایه صادر میکنند، از سوی دیگر وارد کنندگان شکر، شکر خارجی را وارد کرده و به قیمت بیشتری در اختیار مردم قرار می دهند. وارد کنندگان و صادر کنندگان سودهای هنگفتی از این جا به جایی میبرند و در این میان فقط مصرف کننده اصلی بیشترین ضرر را متحمل می شود. و به همین دلیل شکر این کالای اساسی، که نیاز بسیاری از خانوار های ایرانی می باشد، همچنان با نوسانات و افزایش قیمت رو به روست و تا کنون به نرخ منطقی خود نرسیده است.